Ze keken opgetogen
ik zat
drie bomen
van je weg
hoorde wel je lach
niet de woorden die nu
een ander toebehoorden
de wind
bracht me je ogen
ze keken opgetogen
maar van me weg
drie bomen lang heb ik
mijn wortels blootgelegd
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 01-05-2007
wanadoo.nl