Details

Geschreven door Redactie Gedichtennet

Categorie: Spiritueel en Religie

Geschreven: 30 januari 2013

Hits: 1927

Als een sneltrein door dit leven
is alles van voorbijgaande aard.
Niets om na te streven,
slechts doorgaan in volle vaart.

Op verlaten stationnetjes
kijk ik verveeld in het rond.
Ik hou mijn adem in,
mijn hand vastgeklemd op de mond.

Mijn verwachtingen;
ik heb niets op het oog.
Ik ken ze niet;
zijn ze dan bij voorbaat te hoog?

In een opgedroogd aquarium,
ben ik de opgezette vis.
Hunkerend naar de volle zee,
altijd het gevoel van gemis.

Ontspoord op de rails,
passeer ik het rode sein.
Het volgende station:
eindelijk, overstappen naar de stoptrein

Details

Categorie: Spiritueel en Religie

Geschreven: 30 januari 2013

Hits: 1150

weer nieuw beginnen
of vernieuwend verder gaan
zonder de scherpe zwarte randen
van beperking
de kaders niet vaststaand
maar flexibel
zich richtend
naar de impulsen van het moment
gesterkt door herinnering
opent zich krachtig
het perspectief

Details

Geschreven door irma moekestorm

Categorie: Emoties

Geschreven: 30 januari 2013

Hits: 1863

Aan een eindeloos ranke steel
verschuilt een kleine knop
zich bedeesd, schuchter bijna,
achter groene blaadjes
en vijlt haar nagels
vlijmscherp.

Groeiend, bloeiend, snel volwassen,
kruipt ze uit haar schulp.
Geprikkeld, nieuwsgierig
de groene blaadjes verdringend,
die zich nu nestelen
onder haar pracht;

Blaadjes vouwen open,
schijnbaar oneindig in getal,
rollen zich uit
als een rood fluwelen loper

vorstelijk en trots
heft zij haar aangezicht
naar de volle zon
verspreidend haar geur,
haar persoonlijk parfum;
Prikkelend, doch
raak niet aan.

De herfst van haar leven
laat haar blaadjes vallen.
Haar schoonheid is vergaan,
haar fierheid is vervlogen.

Kwetsbaar in haar ouderdom
en vol bang besef
laat zij haar kopje hangen;
Haar nagels zijn gebroken,
de eens zo ranke steel
geknakt.


©irma2013 www.knipoog.nu