in onbevlekt ontvangen

zacht wuift geluid
de stilte toe
wiegt een refrein
van eeuwig rustig zijn

tonen smelten samen
ritmes zonder adem
in kleuren die vervagen tot
wit leven weer gaat dragen

in onbevlekt ontvangen
klinkt de melodie die ik
nu voor je kleur geef geluid
aan ons gezamenlijk verlangen

wil melker
15/02/2009

www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ons thuis

je hebt de deur
niet dicht geslagen
ze kiert en kou

tocht door
het huis met
veel beslagen ramen

die we samen
openden in eerste blik
ons mooiste vergezicht

ben je teder
nagekomen je overspoelend
met warme dromen

ooit gaan wij samen
genieten van ons thuis
het huis van zoveel ramen

wij kwamen aan
de deur in opengaan
begane grond
huis met zoveel kamers

de kelders
wilden we niet weten
vergeten wat daar
zo lang opgeslagen lag

maar koude tocht
trok door het trapgat
snel naar boven langs
warmte die samenzijn beloofde

we hebben ze ontdekt
de ramen gingen open
van kamers die in
thuiskomen geloofden

nog kiert alles in het
huis met zoveel deuren
kamers hebben geuren
de ramen kleuren in
een zon die is geweest

je drempelt nog
na vele levens
gooi met mij
de ramen open van ons
huis in veel beloven

kom maar thuis
de tocht is weg
je stappen in de kelder
hebben wij na winter weer
in lentes bloeien omgezet

wil melker
14/02/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl

huis met zoveel deuren

nog kiert alles in het
huis met zoveel deuren
kamers hebben geuren
de ramen kleuren in
een zon die is geweest

je drempelt nog
na vele levens
gooi met mij
de ramen open van ons
huis in veel beloven

kom maar thuis
de tocht is weg
je stappen in de kelder
hebben wij na winter weer
in lentes bloeien omgezet

wil melker
14/02/2009

www.wilmelkerrafels.deds.nl