Er staat (c)opyright op de gedichten van Ebing, Tineke U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn


Vallende bladeren
groot en klein,
in allerlei kleuren
hoe mooi kan dat zijn.

Hoorbaar loop ik door
bergen bladeren
van prachtige kleuren,
het klinkt als muziek
in mijn oren.

Eik en den, populier en es,
het proces zet zich door,
bladeren gaan dood
en worden voedsel
voor nieuw leven.

Aandachtig wordt ze gevormd,
door zon wind en regen.
In stilte wordt opnieuw
iets geboren,
het ging niet verloren,
maar kwam weer tot leven.

Een piep klein blaadje
heel innig geweven.
Zo schepper te zijn
van zijn eigen zaad,
ontkiemd weer opnieuw,
tot iets prachtigs in staat.

Dat sterven zo mooi kan zijn
zie je hier, kijk maar goed
en begrijp dat sterven
opnieuw leven doet.