majestueus

de kale rots

smelt aan mijn handen

spreekt vloeiend over haar ontstaan

de eeuwen lijken

ongemerkt aan haar

voorbij te zijn gegaan

zij kent de oude talen

heeft generaties lang zien vechten

voor hun toekomstidealen

majestueus verheft

zij zich in de woestijn

met aan de voet een lichte pijn

daar verbrokkelen haar lagen

door erosie zal ook

haar bestaan tot stof vervagen

wil melker

24/10/2012

www.wilmelkerrafels.deds.nl