Ik ben een boek, een levend boek. Verhaal draag ik met mij mee in de kaft van mijn hart.
Van pijn en verlies, van honger en waarom ik, waarin ik mezelf kwijt ben en toch weer terug ontdek.
Gelezen door een onbekende kracht, een personage in een verhaal. Totdat het hoofdstuk klaar is en ik duik in een nieuw moraal.

Ik ben een boek, een levend boek, tijdens het lezen begrijp ik niet waar het naartoe gaat.
Achter de meeste zinnen hopen op een punt. De zinnen gaan door zolang het moraal niet wordt begrepen.
Na elke omslag een stilte dan leg ik mezelf eventjes opzij. Misschien moet ik het nog eens lezen om te begrijpen wat er staat.

Ik ben een boek, een levend boek. Niet een oud of jong boek maar ademend.
Aan het eind van elk hoofdstuk en een stilte kort soms lang. Wanneer ik begrijp wat er gebeurt, is veranderd het slachtoffer in een herschreven overlevingsplan.

En toch na het lezen van mijzelf, terugkijkend naar gebeurtenissen van doornen-pad en bramenstruik.
Dankbaar dat ik het heb gelezen het personage wordt sterker keer op keer.

Een boek, een nog niet afgeschreven boek.
Weet niet hoeveel hoofdstukken nog te gaan, blader niet vooruit want dan is er niks meer aan.
Ik ben een boek waarvan de schrijver onbekend blijft nog even lezen ben benieuwd naar een happy end.