een bloem in de loop van een geweer
een hand op het hoofd van een kind
een arm om de schouders van een zwerver
een woord tot hen die worden uitgesloten
water voor de dorstigen
bedden  voor  vermoeiden
brood voor hen die hongeren
welkom voor hen die vluchtten
maar ook begrip voor hen die bang zijn
vergeving voor hen die wreed waren
liefde voor de grote monden
niets is wat het lijkt
niets is wat het lijkt
we willen allemaal het goede
allemaal het mooie
maar willen we ook delen?
ik kijk naar onze kinderen ze spelen
ongeacht afkomst of religie
ze spelen ongeacht de huidskleur of hun taal
zij zijn nog niet gestrand in babylon
zj zijn de hoofdrolspelers in hun zelf bedacht verhaal
en toen was jij de vader en dan was ik de moeder
en jij was dan weer eventjes ons kind
en hij was dan weer eventjes soldaat
en zij stopt dan een bloem
in de loop van zijn geweer
de kinderen ...ze spelen
zijn nog niet gestrand in babylon