als niets blijft

als onze gesprekken

afdwalen naar iets

dat verder ligt dan

die onuitgesproken ijlheid van een woord

dat door niemand wordt gehoord

als onze voetstappen onzichtbaar worden

en de gesmolten ijsschots

is teruggekeerd

naar die stilte

die ons voortdurend overdondert

als van omhelzing

naar omhelzing gaan en dan beseffen

dat niets kan blijven

dan die ene seconde

die nog niet voorbij is

als dan de bloem zich opent,

en we luisteren

naar het geluid

van snuivende insecten,

dan zijn we thuis