Bladeren gevallen
takjes gebroken
nesten vergaan
zwaartekracht trekt
de aarde ademt in
 
daglicht neemt af
behoefte aan warmte     
vertrouwde omhulling
die de wereld verkleint
en veilig maakt
 
groots het hemelgewelf
van nachtelijk kristal
tijd voor kaarsen die
in spiegel van de ziel
sterren doen flonkeren
 
inademen van intimiteit
als we het kerstgeschenk
in innigheid gedenken
brandstof voor de liefde
die van ons uit kan stromen
 
dit met ons meedragen
als in het nieuwe jaar
de dagen weer lengen
keren we ons
met hernieuwde kracht
onzelfzuchtig naar buiten.