had mijn vriend begraven
ineens ja zonder vragen
ik was hem zat omdat
hij zoveel mooie jaren
van mijn leven had gejat
vier jaar geleden
op een koude kille dag
is hij toch opgestaan
met in zijn hand verleidelijk
de warmte van het glas
hij liet mij begrijpen
dat ik toch heel gewoon
zo naar de zon kon reiken
zelfs als het weer ook
zwaar bewolkt en donker was
maar in zijn jas
geurde het graf
zag in zijn ogen steeds
de dood oplichten als hij
mij het volgend rondje gaf
heb gisterenavond een
laatste woord gesproken
het glas gebroken en mijn
vriend snel gecremeerd voordat
hij de opstanding opnieuw probeert
wil melker
18/03/2008
