baant zich een weg door het kanaal
verwonderd dat het niet meer soepel gaat
moet toch door de tunnel heen
die nauwer is geworden

de zenuw perst zich verder
trekt zijn wortel mee
moet zorgen voor de handen
die wensen te pakken
de vingers die willen omklemmen
en drukken op het toetsenbord
drukkend zenden ze de pijn terug naar de wervel
van de nek met andere versleten wervels

laat ik blij zijn dat ik geen giraf ben