Er staat (c)opyright op de gedichten van Erica U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

baant zich een weg door het kanaal
verwonderd dat het niet meer soepel gaat
moet toch door de tunnel heen
die nauwer is geworden

de zenuw perst zich verder
trekt zijn wortel mee
moet zorgen voor de handen
die wensen te pakken
de vingers die willen omklemmen
en drukken op het toetsenbord
drukkend zenden ze de pijn terug naar de wervel
van de nek met andere versleten wervels

laat ik blij zijn dat ik geen giraf ben

 

Reacties  

#2 Erica 22-10-2017 19:21
Dank je voor je inlevende reactie. Jou wens ik ook een fijne avond toe, Wil.
#1 Melker, Wil 22-10-2017 19:00
Lijkt me verschrikkelijk
als de zenuwbanen..lan gzamerhand hun soeplesse
verliezen en pijn en uitval in de geleiding als perspectief hebben..

vooral in de bewerktuiging van de mens....

Maak er nog een fijne avond van..
liefs..
wil