Tranen liepen over mijn gezicht
Ik word moeder!’, dat was haar eerste zin.
Ik hield al van je, zodra ik het hoorde,
want je was een stukje van mijn lieve vriendin.

Tranen lopen nu weer over mijn wangen.
Je was er even, maar ook weer niet.
Je bent gisteren al geboren,
maar had geen leven in het verschiet.

Het doet zo een pijn je te moeten verliezen,
je was je moeders grootste verlangen.
Ze heeft nu een stukje van haarzelf verloren,
dus ook bij mij  de tranen over de wangen.