Er staat (c)opyright op de gedichten van loekie pechler U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

OUDER WORDEN GAAT GEPAARD MET GEBREKEN
HET LEVEN WORDT HELS
WE KUNNEN ER NIET LANGS KIJKEN

HET IS ALS EEN BLINDE VLEK
DIE VERDWIJNT NIET VANZELF
EN WIJ ZIJN MAAR LEKEN

DOKTOREN DIE MOETEN WETEN
JE LEEFT OP HET SCHERPST VAN DE SNEDE
GEEF HET NOOIT OP MAAR VERGEEF JE...

Reacties  

#1 ArjenL 22-06-2011 22:15
Iedereen wil het worden, maar niemand wil het zijn he ;-)

Er borrelde een sonnetje op toen ik dit gedicht las. Misschien als kleine troost:

De jaren glijden langs met steeds meer vaart
als enige -de rest, lijkt, gaat steeds trager.
De levenskwaliteit wordt immer lager
terwijl reeds Hein, van veraf naar je staart.

De rugzak zwaarder steeds weer voor de drager
zo kijkende wordt weinig je bespaard
je spiegelbeeld oogt akelig bejaard
(na 't douchen is dat beeld gelukkig vager)

Maar kijk de jongelui toch steeds weer jachten
zo opgejaagd en opgefokt en bang
en aandachtsloos voor wat ze al volbrachtten.

Te druk om echt te leven, da's toch wrang!
Zo laat het leed van oud zijn zich verzachten
door wijsheid over werkelijk belang.