Ik dool door mijn hoofd
op dit late uur
en kom langs
stille wensen,
niet uitgesproken gedachten,
halve gedichten,
vage herinneringen,
smeulend vuur.

Ik dool langs
niet geheelde wonden,
onverwerkte angsten,
heimelijke zonden,
zacht verdriet
over mensen
die er niet
meer zijn.

Ik zie het aan
met weemoed
en met pijn.

Het is de blues.