Wij,
Jij zult nooit begrijpen waarom ik zoveel boos en gekwetst was. Nou misschien ben jij niet de enige. Er zijn weer mensen in mijn leven. Die mij ook niet altijd begrijpen. Maar zij geven mij wel een antwoord. Maar ik zit nog steeds met zoveel vragen. En toch weet nu al dat ik daar geen antwoord op zal krijgen. En ook jij weet het allemaal niet meer. Ook al deed je me voor van wel. Nu voelik me onwijs stom en ik heb me laten gebruiken. En wel door te naïef naar jou te zijn. Ik was vaak te boos en relativeren kan ik nu pas. Dus laat ik ons varen zonder ziek te worden. En niemand zal mij ooit echt kunnen volgen. Dus ik ben steeds zekerder over deze stap. Ik laat jou in je waarde maar ik leef er zelf op los.
Soms huil ik met een lach,
Soms een glimlach soms een traan. Soms huil ik nog van binnen en zit ik niet lekker in mijn vel. Soms stromen er nog tranen maar dan lach ik er bij. Soms kan ik nog niet goed zeggen hoe ik me voel. Soms weet ik niet wat te zeggen, hoe ik me er voel. Dan kan ik dat pas zeggen als ik weet wat ik voel. Soms glimlach ik en zeg ik dat het goed gaat en dan stromen er toch nog tranen in mijn lichaam en achter mijn ogen. Maar dan laat ik ze simpel weg nog aan niemand zien. En heel soms gaat het echt even niet en heel soms ook weer wel. Maar wat ik denk en daar geloof ik echt in.Ik kom er heus nog wel.
Wij, Soms huil ik met een lach,
- Details
- Geschreven door Kersting, Imme
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2964