Er staat (c)opyright op de gedichten van A Pat Stevens U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

taschake 113






MIJN VRIEND EN VIJAND,
HIJ IS ER ALTIJD WANNEER IK HEM NODIG HEB.
IS ALTIJD LIEF EN GEDIENSTIG,
SPIJTIG KAN IK NIET ZONDER HEM,
IK WIL ALLEEN VERDER,
MAAR STEEDS ACHTERVOLGT HIJ MIJ,
WAAR IK OOK GA, WAAR IK OOK BEN,
EEN BLOK AAN MIJN BEEN.
HIJ WEET DAT IK HEM NODIG HEB,
ANDERS IS MIJN LEVEN, GEEN LEVEN MEER,
DE MACHT DIE HIJ HEEFT,
BEPAALD MIJN DOEN EN LATEN.
HAD IK HEM MAAR NOOIT GEKEND!
NU WIL HIJ NIET MEER VAN ME HEEN,
IK WEET HET,...
DIT WORDT MIJN DOOD!
...EEN EENZAME DOOD!