Een kwestie van gewicht

I.M. Serafijntje en nu Serval


voordat de blauwe slierten opgaan in het niets
dansen ze ineengestrengeld door de kamer
een generale repetitie van de laatste ceremonie
op de klanken van de telefoon

plichtmatig condoleert men mij
ze wachten tot ze tachtig kilo hebben
maar met een grote hond erbij duurt dat niet lang

mijn liefste, licht geworden als een veertje,
drukt loodzwaar op mijn maag