Er staat (c)opyright op de gedichten van Thomas de Haan U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
Eiland, ver weg dichtbij
 
(Eerder, geschreven lang geleden:)
 
Een Eiland
Vol met Pinksterbloemen
Een Eiland
Dat ik niet zal benoemen
 
Hier wordt zo nu en dan
Een lied geboren
Wat alleen maar kan
Door naar Zijn muziek te horen
 
Muziek die uit de Hemel komt
Waardoor Zelfs dit lied verstomt
Muziek uit hoger sferen
Waarvan elkeen kan leren
 
Voor deze Hemelse klanken
Wil ik mijn Heer’ bedanken
De Glorie van de Heer’
Slaat elke Vijand neer
 
(En dit werd nu aangevuld
in korte tijd als vanzelf met:)
 
Want de Heer’
Die Liefde is
Had ook mij steeds nog Lief
Toen ikzelf nog zijn Vijand was
En overwon mij steeds weer
Met zijn grote Kracht
Hij toonde me zijn Macht
 
Totdat gebroken was mijn Verzet
Want waarom dan wel
Was ik zo vreselijk bang
Als het de Heer’ nu zelve is
Die dit hier heeft neer gezet?
 
Een vaste Burcht is onze God
Is gezegd!
Dat is waar
Gods Woord beschermt
Tegen gevaar
 
Ben ik het dus die heeft gelijk
Als ik met Zijn Veren prijk
Aan de Heer’ zij alle Eer
En er is Meer:
Hij is ook de Heer’
Van anderen
En wat waar is
Weet slechts Hij
 
Het is de Heer’ steeds weer
Die heeft gelijk
Hij is degene die het beter weet
Ook al wil je het zelf zo graag
Het Beter weten
 
Maar zijn we dan Beterweters
Weten we het dan echt beter
Als we zelfs niet Luisteren willen
Als de Ander tot ons zegt:
 
Wees mijn Knecht
Ik ben altijd bij je
Zal altijd bij je zijn en blijven
Ook al zie je Me niet
Strijd dus in mijn Geest
Vermijd Geweer en Mes
Vermijd elk Gevecht
De Strijd is al Beslecht
 
Want Ikzelf immers al
Heb eens al Neder geslagen
Dat waar je zo Bang voor bent
Waarom was je dan
Zo Bang voor Mij
En wilde Me toch niet Vrezen?
 
Waarom?
Waarom, Ik zei toch:
Wees niet Bevreesd
Want je hebt echt niets
Te vrezen
Als je Mij maar Vreest
Dus: wees niet zo Bang
Ik ben Liefde!
En ook jij bent en blijft
Steeds Mijn kind
 
Ik ben de Vader
En de Zoon
Van ook
Jouw geest
Die slechts een klein deeltje is
Van mijn Geest
Die je Vrezen moet
 
In groot Ontzag
De Macht
Der Liefde
Die alles overwint
Dus: Twijfel niet
Vrees niet
De ergste Vrees
Is de Vrees
Die je Vreest

Wel vrezen moet
Want: noodzakelijk kwaad
Maar wees niet bevreesd
Die (Angst) ging slechts even
Voorbij
Zodat je wist: Waarom!
En dat vroeg je toch?
Maar/dus: het is niet Waar!
Grote Blijdschap volgt!
Dus/maar: niet vergeten!
 
© Thomas de Haan,
Schiedam, woensdag 2 mei 2012