De maaltijd bijna ten einde;
op het tafelkleed
- zeven spetters rood gemorst,
een eenzaam zoutvaatje-
verhaalt de open bijbel
van bloedgeworden zweet,
helsbittere tranen
vermengd met ontrouw en bedrog.

Wanneer de bijbel zwijgt
en stilte zwaar met ellebogen
op tafel leunt
sprankelt een stem,
helder en oprecht,
uit een kinderhart:
"Wat zielig voor Jezus."

Doe dit tot mijn gedachtenis.
Denk aan Mij en waak,
wanneer het lijden schreeuwt.

Totdat Ik kom.