Er staat (c)opyright op de gedichten van Cornelis Johannes van Zundert U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
Mijn leven in het Ganzen Bord 

Omringt door stilte om me heen. Denk ik bij mijn eigen, waar ga ik heen. Kijk links en rechts en ook naar boven. Kijk ver vooruit maar ik zie het niet.  

Nee, ik zie het wel, gelukkig in lichte perfectie. Gelukkig met mezelf, geef me een injectie. Injecteer me met hou van mij, besmet me met liefde en altijd bij elkaar zijn.  

Dat zie ik in de verte, over groene grasvelden van positieve groei. Daar zie ik witte konijntjes lopen. Die huppelen van links naar rechts. Zonder na te denken en te kijken naar boven.  

Was ik misschien gelukkiger geweest als ik als dier geboren was? Als een individu dat al gelukkig is met een partner en een hol in de grond? 

Ben als mens geboren, met een hart vol geheugen en verlangen. Ben met mijn ziel geboren. Die constant in mijn oor schreeuwt. Laat me nou eens focking volmaakt gelukkig zijn.  

Ben als mens geboren en de wereld te bieden wat ik ben. In woorden en schrijven, in gedachte in mijn hoofd. Waar volmaakt geluk gecreëerd wordt door de machine van verlangen.  

Zonder er bij na te denken. Staar ik naar een plek achter de groene heuvels. Zonder te beseffen dat ik voel wat pijn deed door het geweer van respecteer mij en een vleugje hou van jou.  

Ik begin te bezwijken, in het grote verlangen van zekerheid. Begin langzaam als in drijfzand te verlangen naar geef of mij.

Probeer mezelf te accepteren. Probeer te accepteren wie ik ben.  
Ben geboren als mens, ben gecreëerd door verleden. Ben geboren als persoon, ben gemaakt door ver verleden. Toch zegt men dat je jezelf kunt veranderen. En dat je ook als mens kunt huppelen door groen gras.  

Maar ik kijk naar boven, na enkele minuten van zelf besef. Kijk naar de sterren naar de heer. En vraag me af ben ik een pion uit een ganzen bord? Is dit wat het leven mij geeft, gedachte vol op.  

Ik vraag u in alle eer, geef mij een vast denk patroon. Zonder te grijpen naar verleden. Zonder te denken in het verleden. Neem mijn negatieve tijden af. Geeft u mij terug de levens kracht.

U bent de liefde u bent de reden van mijn leven. U gaf mij toen een leven. Maar laat me niet de pion zijn. Waarvan de eigenaar alsmaar tweeën gooit. Laat me uit de put van het spel. Geef me zicht op uw levens spel bord.

Heb zoveel lessen te volgen. Zoveel huiswerk geeft u mij. Maar lieve heer hoort mij aan. Begin een nieuwe ronde. Stop dit spel en pak mij op. Met tedere hand gooide u met een lach. Met uw geloof en warmte van gewoon weg gelukkig zijn.

Soms krijg ik gehoor. Van god de liefde ik hoor fluistering in mijn hoofd. Gij zult vrienden krijgen. Die jou wijzen waar u heen moet gaan. Jij zult mij begrijpen waarom je heel het bord telkens over bent gegaan. Het spel is simpel, denk positief. Ik geef om u omdat ik besloot. U leven te geven vol liefde maar ook strijd.

Stop met naar mijn rijk te kijken. Kijk eens om je heen en begin te begrijpen.

Dat het leven ook als wit konijn. Bestaat uit huppelen vallen en vooruit kijken.

Als je even niet op let. En je hoofd laat zakken. Zullen arend klauwen in uw rug toe rijken. Kijk altijd recht vooruit en niet achterom. Wat ge al bewandeld hebt brengt u nergens dan weer terug.

Ik geef u dit leven, omdat ik wil geven om een mens van standvastigheid. Leer mijn les en onthoud. Ik geef geluk aan allen die positief in het leven staan. Pas dan zal er hoog gegooid worden. En kom je vol energie bij het eind.

Ik kijk weer terug mijn hoofd is aan het denken. Mijn ogen staren weer naar een wit konijn. Het beest loopt recht vooruit. Van links naar rechts maar nooit achteruit. Dan begin ik te beseffen, waarom ik altijd verder moet kijken.

Ik dank de heer voor zijn woorden. Haal diep adem en loop verder over groen gras. Loop de geur achterna van tevreden, verwarmd alleen kunnen zijn. Met al mijn gedachten naar wat er nog komen gaat.

Ik zing en dans, ik huppel door gras over heuvels zonder achterom te kijken. Zie alleen maar het beeld van verandering recht voor uit. Zie alleen de schittering van nieuwe zon.

Leef mijn leven, door alles te geven. Vecht nog altijd op mijn levens pad. Heb de steun van goden en muzen. Zit ook vol met levens kracht. Maar ik wil het spel niet spelen. Van dobbelen naar gouden bergen van genegenheid.

Maar er moet gegooid worden, anders kom ik nooit vooruit. Maar laat me dan wel leven, zonder dat verleden me constant op de hielen zit. Laat me het spel verder uit spelen.

Zonder blinddoek alleen een stem van ik had je al verwacht. Ik ren in armen van begrip en zaligheid. Voel twee lippen op mijn mond. Had dit nooit verwacht. Blijf altijd vooruit denken. Kijk niet achterom, begin het spel te begrijpen.

Begin door te krijgen wat er van mij wordt verwacht. Dat is overtuiging, plezier en toon overleving kracht. Daar is waar ik die jou het leven gaf. Wacht op jou na het grote avontuur.

Ik haal diep adem en ga door ga vooruit. Bewandel bloemen velden. Met de aanblik van trots en kleuren pracht. Ik ga lekker huppelen en kijk niet achterom.

Wie weet beland ik vanzelf in de armen. Van de persoon die aan de andere kant van de heuvel wacht. Wie weet, denk positief is dat de locatie waar ik wezen moet.

Dan is het spel gespeeld, vind ik rust in hoofd en leden. Dan wordt er niet meer gegooid dobbelstenen van vol treffer of puur geluk.

Dan ben ik bij het gouden ei. Die langzaam openscheurt en mij toont, de zin van het leven.

Speel het spel en wordt geboren. In een nieuwe wereld waar zaligheid geboren wordt.

Dat is wat het wezen zegt, die net uit het ei gekropen is. Dat is de stem die mij telkens zegt

Het begin heeft geen eind, alleen er is geen eind zonder het begin.

Je moet zelf vinden waar je wilt blijven, om herboren te worden in volmaakt simpel gelukkig zijn.