Er staat (c)opyright op de gedichten van Nicolai, Fedde U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Eenzaamheid.

Heel veel mensen zijn eenzaam
en zitten stil voor het raam.
Kijken met een droeve blik naar buiten,
waar de regen tikt tegen de ruiten.

En grijze, trieste dag  vandaag,
de tijd vordert maar gestaag.
Onrustig zijn mijn gedachten,
kan ik nog iemand verwachten?

Zou ik een gezellig praatje kunnen maken,
om zo uit mijn eenzaamheid te geraken?
Sombere gedachten komen en gaan,
uit mijn oog vloeit zo maar een traan.

Maar toch zijn wij nooit alleen,
als wij vragen “Heer waar dan heen”
De mensen laten het afweten,
maar God zal u nooit vergeten.

God kent uw eenzaamheid
en ziet wanneer u schreit.
Hij wil u niet alleen zien gaan,
Hij biedt u Zijn vriendschap aan.

U gaat niet alleen door het leven,
wanneer u God, uw hart wilt geven.
Hij wil uw eenzaamheid verlichten,
als ook u zich op Hem wilt richten.

Fedde Nicolai
http://www.christelijkegedichten.tk