Er staat (c)opyright op de gedichten van Jonker, Jessica G.E. U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Langzaam strompelt hij voort,
door de stille nacht.
Eindelijk is hij bij de poort,
waar iemand op hem wacht.

Dan… een laatste stap misschien,
blijdschap was het laatste wat hij zag.
Hij zou nooit meer het zonlicht zien,
toen hij voor eeuwig in haar armen lag.