zijn winters kleedje
een koude wind
streek langs mijn hand
maar ik voelde jou ontluiken
in het zachte bed
van zwarte aarde zag ik
het kleine blad ontspruiten
verscholen tussen mos
dat nog zijn winters kleedje had
ontkiemt al lente in het bos
ook in het fluiten
van de vogels zijn
de speelse rollers niet te stuiten
wil melker
02/01/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
