Het deurtje van een gesloten hol

Wordt langzaam opengezet

Voorzichtig komt er een neusje naar buiten

Sluit snel zijn ogen

omdat hij moet wennen aan het licht

De winterslaap is voorbij

Het jaargetij van zonneschijn nabij

De pootjes zetten de eerste stappen

Op de grond wat nog erg koud is

Van de strenge winterse vorst

Ongemakkelijk kijkt het in het rond

Net of deze wereld nooit eerder bestond

Als vroege lentebloemen

De kleuren laten zwieren

Zaadjes blazen door het dromerige bos

Verwelkomt de wereld alle levende dieren

Blijft de zon het bos wakker maken

Intussen begint de grond vol beweging

van levend schepsels te raken

Ieder heeft het druk

Met zijn werkjes voor een vochtige zomer

Want de zon is zomers vaak iets te verlegen

Zodoende komt er dan vaak regen

De mossige grond waar dauwdruppels spelen           

Delen heidebloemen hun pracht,

bescherming, onderdak voor de schuwe

Die het niet op de mens heeft voorzien

Vogels kijken het vanuit de beknopte bomen

Zolang er niet ongemerkt gevaar bij hun kan komen

De lichtvliegjes dansen met licht

Wat zijn we allen op dit jaargetij gericht

Vrolijkheid bloeit in onze gelaten

Gevormd in de pracht,

Wat wetenschap niet kan verklaren

Waar de dieren zich geen zorgen over zullen baren

Voel de bosgeest tot je spreken

Met de hand op het hart

 start elk jaar nieuw leven

zonder bijkomen van mensenhand

losgekoppeld van verstand

Geboeid door de kunst van liefde van dieren en planten

Liggend in de eeuwenoude moedernatuur en haar verwanten

© Ralph Mulder 17-02-2011