Eksters
(Latijns: Pica Pica)

Als eksters nesten maken
is het nog lang geen lente.
Zij zoeken voor het weven van hun woning
juist naar kale wintertwijgen.

Zodra de sneeuw gesmolten is
begint meteen het hoge werk,
dat uittorent boven het drukke stadstumult.
In de oksels van nog bladerloze bomen,
worden hun stormvaste burchten gebouwd.

Ik zie alleen een mannetje
dat zorgzaam bezig is een bed te spreiden
om straks zijn meest geliefde Pica met nakroost
in de takken te kunnen leggen.
Behendig manoeuvrerend
met zijn lange zwarte staart,
wordt iedere zorgvuldig gekozen tak
door hem in het bouwwerk vastgezet.

Gedreven vliegt hij af en aan,
met eksterogen speurend
naar bruikbaar materiaal
voor zijn verheven villa.

Voor de stevigheid van het hemelnest
van zijn aanstaande bruid
wordt niets aan toeval overgelaten.
Alleen taaie takken
die zich buigzaam onderwerpen willen
aan de rondingen van het zwiepend nest
zijn uitverkoren voor een hoge plaats.

Naast aandacht verdient dit schouwspel
ook mijn bewondering om de zorg
waarmee de bouwheer zijn werk verricht.

Als na weken de echte lente komt
en andere vogels
nog van vooraf aan beginnen moeten,
heeft deze acrobaat zijn legplaats
al verankerd in een huis dat staat.