Ziekenbezoek
verlamd en stom ligt ze in bed
haar ogen flitsen naar het monster
dat onbewogen voor zich uit staart
ontspannen zittend op een stoel
ze draait haar hoofd terug naar de vrouw
die vriendelijke woorden spreekt
ze luistert en wil zelf iets zeggen
maar is gedoemd voorgoed te zwijgen
weer kijkt ze panisch naar de man
die haar voor anderen onmerkbaar heeft vermoord
en geen vervolging hoeft te vrezen
haar mond doet ze alleen nog open voor de zuster
die haar met een lieve glimlach rustig voert