Goedemorgen, a4,
mijn schrijfpapier.
Moet je weer bekladden,
je bent geen doodlopende straat,
nooit een tram, waarvoor te laat.
Je wacht altijd hier,
mijn lief trouw, wit papier.
Zoals een engeltje dat lacht,
naar de waarheid tracht,
wacht jij zo blank,
zo vrij en frank.
Papier uit hout,
hout  gehakt uit een boom,
daarin bevestigen arbeiders
weer hun leefpatroon.
Een ganse week op stang,
soms duurt dat lang.
Beogend de zevende dag,
waarop de mensheid
rusten mag.
Om niets dan
letters gekregen,
op mijn vriend
papier neergeschreven.
Weg, is mijn blanco blad,
het verwerkt hout
gaat nu op pad.
(19 januari 2010)