Er staat (c)opyright op de gedichten van Tricht, Justus A. van U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Er was een man met lange tenen,
die geen kritiek verdragen kan.
Wanneer die vriendelijk is verschenen,
raakt hij door boosheid in de ban.

't Is triest dat hij zo is geboren,
en enkel pluimpjes maar waardeert.
En van kritiek niets wenst te horen,
waarvan een mens alleen maar leert.

Ik zal dus geen kritiek meer geven,
kook dus in eigen sop maar gaar.
Met lange tenen is geen leven,
die constatering blijkt dus waar!!

Slechts complimenten incasseren,
wijst op nog niet volwassen zijn
Kritiek daar kan men wat van leren,
en dat doet soms wel eens wat pijn.

Maar wie geen pijntje kan verdragen,
dat goed bedoeld is en terecht.
Naar complimentjes steeds blijft vragen
blijft met zichzelf steeds in gevecht.

Want dat zijn zielige figuren,
die men maar 't beste mijden kan.
En nimmermeer een berichtje sturen,
dus beste vriend dat was het dan.

Als humor zelfspot d' ingredienten,
en het aan zelfkennis ontbreekt
Dan wordt het in het hart nooit lente,
wanneer kritiek het hart steeds steekt.