Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

verlatenheid groeit in kristal


de zeis gewet met keihard ijs
gaat doden in de tuin
ik ben het sterven  zat
verdwijnen zal dat puin

granieten bloemen
hakken zich in steen
in zwartbasalten dromen
zal lava tot zijn stolsels komen


mijn stalen hand verploegt
de rots tot ongenaakbaar zijn
mijn tuin gaat heen en
steen ontluikt in stil bestaan


de tijd ontkent het
haastig slaan der uren
stilte zal nog langer duren
in leegte zonder klank

verlatenheid groeit in kristal
in afval zal de mens verstenen
zijn geboortegrond is in verval
ik kan de laatste grens niet nemen


wil melker
03/09/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl