Dolend naar een weg naar de hemel
Met miljoenen in een eeuwig mieren gewemel
Zijn sommige op weg over te steken
Een enorme zee die als grens heeft gebleken
Tussen hemel en aarde
Al dravend te paard met haast vele malen
Geen zin meer op aarde rond te dralen
In zijn ogen, waar wij vonken zagen
Ik probeerde hem te stoppen
Maar niets kon hem nog vertragen
Want hij had geen zin meer in het leven
Dat heeft hem in deze waanzin gedreven
Ik kon hem inhalen met mijn snelle paard
En eindelijk minderde hij in vaart
Vroeg mij waarom ik hem wilde spreken
En begon met mijn preken
Waarom wilt u uzelf het leven ontnemen
Vroeg ik hem, zit u soms in problemen
Ja zei hij, ik probeer in de hemel te komen
En het heeft geen zin om mij te betomen
Zo komt u eerder in het inferno
Je moet je leven leven op hoog niveau
En het je moet het respecteren
En je op het leven, niet op de dood concentreren
Gelukkig, na lang preken, de man bedaarde
En kreeg nu wel enige eigenwaarde
Wanneer u zelf dat ervaart, u ziet even geen licht
Denk dan alstublieft nog eens aan dit gedicht
Dante
