Jaloers op dit aanzien, alsof het niet anders was.

Van mijn toorn bevrijd door roze vluchten in tederheid.

Kom! Laten we ons toch langer ontzien.

Want elke dag biedt de drempel een eerste herinnering.

Wat zal komen is gegeven door de wil van ontdekking.

Morgen heb ik je vast

en zeker zo lang

---