naar ongekende ruimte

het bos
heeft mij verlaten
ik boom in stilte door

na het ontluiken
onder struiken groeiden
wij naar ongekende ruimte

om later toch
te fluisteren met kruinen
samen te luisteren naar de wind

regen loogde grond
en storm velde de reuzen
waar ik bescherming vond

nog wortel ik maar
aan de rand zie ik
de wei en open lucht

het bos heeft mij verlaten
maar ik boom door
tot aan mijn laatste zucht

wil melker
15/11/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl