de boog naar je ogen

de hand door je haar
de mist in je ogen
alsof je het wist
maar niet kon geloven

je hals is zo zacht
in zijn neiging
naar schouders
je armen zijn kracht

mijn hand langs je kin
omhoog naar je lippen
het bloeiende rood geloken
als wijn om even te nippen

je neus is gewelfd
in de boog naar je ogen
je wimpers gekruld uit het zicht
ik ga je zo kussen na dit gedicht

wil melker
08/09/2009
www.wilmelkerrafls.deds.nl