een helling vol beloften
ik heb mijn tuinen ingericht
steen heeft mij zijn kleur gegeven
ik streel de wind met mijn muziek
in rotsen gaat mijn stemming leven
ik heb mijn handen leeg
een helling vol beloften
mijn ravijnen zijn te geef
daar stort ik mijn gedrochten
de hamers zingen vormen
mijn zaag jankt het profiel
uit de ogen spreken normen
hun geest is nog dociel
ik polijst ze met mijn ogen
kus de toekomst op hun wang
hun liefdes hebben ze gelogen
intimiteiten waren dwang
hun beeld staat trots te tanen
maar de levens zijn verspeeld
mijn verdriet verliest de tranen
die ik met niemand heb gedeeld
wil melker
10/05/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl
