met scherp venijn
ik zag
de bui al hangen
dreigend donker
het regende nog niet
maar je ogen
bliksemden
lippen vormden
stormen vol verwijt
je stem
sloeg in als
donderslag en siste
na met scherp venijn
ontlaadde met
een furieuze kracht
je had het helemaal
met mij gehad
toen de tranen kwamen
ben ik gegaan omdat
er na een bui weer
zon en regenbogen staan
wil melker
13/03/2009
