in jouw woestijn
mag ik
korrelen
in jouw woestijn
in het zand van hitte
alle dagen onvervreemdbaar
bij je zijn
nachten met je delen
in de uitstraling van pijn
om het niet bij je kunnen zijn
samen schurken tegen rotsen
waar we botsten dat maakte
onze korrels voelbaar fijn
mag ik als los zand nog
door je handen glijden jouw
sahara zal mijn gobi nooit benijden
wil melker
30/01/2009
