Lente

Zielestromen dromen, zweven
door mijn dorre, barre bedding;
jubelend in alle talen,
babbelend vol zachte redding.

Als een berg moet ik blij huilen:
bronnen bloeden door mijn flanken,
vruchtbaar, over oude zuilen;
bontgekleurd door nieuwe klanken.

Zwijgend, overvloedig reppend
weef ik tekens, toverzinnen:
biddend, lief gebiedend, scheppend,
barstend van oprecht beminnen.

Uit mijn puin herrezen, bloeiend,
op mijn hoogste toppen levend,
streef ik naar de sterren, groeiend;
nooit meer voor mijn sterven bevend.

Manuel