Vinden

vaal is het vluchtige water
dat boven mijn zintuigen stroomt
de bruidssluiers lonken voor later
als de minnenden uit zijn gedroomd

rode rivieren van hitte
veroorzaakt door liefde en smart
verlangen naar ‘t warmere Witte
dat wil dat het lot wordt getart

bottend als bloeiende bomen
symbolen van eenheid en kracht
fluisteren van dat wat gaat komen
levenslang, en al eeuwen verwacht

spiegels van wedergeboorte
tonen schimmen van ooit en weleer
en parels in talloze soorten
hereniging scheppend tot meer

lachend naar leven en sterven
wetend van terugkeer en bond
los nu van botten en scherven
vlieg ik, omdat ik je vond

Manuel