soms draag ik
leven van handen
die niet geven
waarvan de borsten
zijn verschrompeld en
de schoot is uitgedroogd
nog ongeboren
zijn talenten die blind
zichzelf niet herkennen
waarvan de kern bevroren
is in middelmatigheid
van winters alle dag
maar leven kent geen tijd
jouw handen dragen die gaven
geven ons de eeuwigheid
wil melker
04/01/2008
