scherpe kantjes

hij was hoekig

maar zij wist

zijn scherpe kantjes

zacht af te vlakken

met tijd

politoerde zij de

mooiste vlammen die

zijn innerlijk verwarmden

in zijn vrijwel

ontoegankelijk doolhof

kende zij de wegen

uit zijn turbulente leven

de buitenkant

bolstert nog altijd ruw

maar zijn ogen zijn

rustig warm en zacht

in samen bloeit

genegenheid en kracht

om de wereld te laten zien

dat liefde prioriteit verdient