Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
er is te veel ruis
 
 
waarom dansen wij
niet meer voluit
voel jij mijn hand amper
als ik je warm begeleid
 
waar zijn de rozen in
jouw haar omkranst met
een lach uit de mooiste
mond op het westelijk halfrond
 
ik heb ze vergeten
er is te veel ruis door het
moeten weten van alledag
we keren terug naar hoe alles was
 
waar verbazing en schoonheid
de triggers waren in een
relatie die bloeide door het
openen van zoveel niet weten
 
in pure bewondering
voor een bestaan waarin
moeilijkheden oplossen door
er samen weer voor te gaan
 
in die nog onbetreden ruimte
geeft het leven kansen om
eindelijk weer eens volmaakt
met jou te kunnen dansen