Violen strijken zachtjes neer
speel muziek
in het klankbord van je ogen
verwonderd zing je van verdriet
voor het applaus
heb ik te lang gebogen
hoog zet ik de tonen aan
in ijlte van verlangen
met grote koren
laat ik mijn emoties gaan
je blikken blijven aan me hangen
bassen dreunen hun refrein
in ritme van de paring
genot is stil doet pijn
passie wint we delen
weer een hemelse ervaring
violen strijken zachtjes neer
verkoelen hete lijven
dan schallen de bazuinen weer
de wereld zetten we nu af
kiezen eigen paradijzen
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 27-06-2007
wanadoo.nl
