Kusten uiterst vals
hij koos voor vrij
ze zag dat zijn gedachten logen
voelde hoe zijn logica
in hysterie werd omgebogen
hij knarste woorden
uit een dunne streep
zijn armen namen furieus
haar lichaam in zijn greep
waanzin in zijn ogen
handen aan haar hals
lippen die haar adem kozen
kusten uiterst vals
hij sloot de deur
zijn woede was voorbij
miste haar niet eens
maar koos voor vrij
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 16-06-2007
wanadoo.nl
