ik zie hoe je ogen
zich langzaam
naar binnen keren
mijn lief
hoe je woordeloos
van me weg glijdt
naar een doolhof
van gedachten
een vluchtig amalgaam
van grillige
brokstukken
heden
en toekomst
maar hoe ver
je ook dwaalt
in toen en dan
je bent slechts
een vingerknip
weg van nu