Zij kijkt uit over een grote zee
En verwacht in de verte te zien
Een boot met haar geliefde
En heel ja heel misschien
Dat hij nog van haar houdt
Zij vertelt haar kind van de
Zware golven de stoere wind
Van het huis dat voor elke
Zeeman
Altijd de weg wel vindt
Naar het onbekende
Naar het onbemind
Zij is de geest van
Niemandsland
Hier zo in dit geheel
Zij en haar lieveling
Wonen hier zo samen
En zo alleen
Geen boot vaart daar ooit heen
Zij wil haar geliefde weer eens zien
Het is zo lang geleden
Dat zij samen één konden zijn
Misschien nu weer, heel misschien
Maar de geest voelt de wind
En zij pakt haar kind
Loopt zij weer naar binnen
Want de storm komt op
Daarvan kan haar liefde
Het toch nooit winnen
En samen sluiten zij zich op
In een huis midden in de zee
Waar niemand hen zal vinden
De mist neemt hun geesten mee.
De geliefde op de boot
Hij vaart verder.
©
leny kruis
En verwacht in de verte te zien
Een boot met haar geliefde
En heel ja heel misschien
Dat hij nog van haar houdt
Zij vertelt haar kind van de
Zware golven de stoere wind
Van het huis dat voor elke
Zeeman
Altijd de weg wel vindt
Naar het onbekende
Naar het onbemind
Zij is de geest van
Niemandsland
Hier zo in dit geheel
Zij en haar lieveling
Wonen hier zo samen
En zo alleen
Geen boot vaart daar ooit heen
Zij wil haar geliefde weer eens zien
Het is zo lang geleden
Dat zij samen één konden zijn
Misschien nu weer, heel misschien
Maar de geest voelt de wind
En zij pakt haar kind
Loopt zij weer naar binnen
Want de storm komt op
Daarvan kan haar liefde
Het toch nooit winnen
En samen sluiten zij zich op
In een huis midden in de zee
Waar niemand hen zal vinden
De mist neemt hun geesten mee.
De geliefde op de boot
Hij vaart verder.
©
leny kruis
