Duizenden woorden
Lopen botsend
Door elkaar
Geen eentje kan Ik vangen
Geen enkel exemplaar
Zo zit ik naar je te kijken
Met een oorlog in mijn hoofd
Wachtend op een kus
Die de rel in me verdooft


Maak me los
Uit de ketenen der wanhoop
Een gedachtennet dat me
Steeds meer verstikt
Leid me door dit bos
Geef me terug hoop
Laat me zien
Dat de tijd weer verder tikt

Ik wil niet verscholen
Zitten in deze bunkers
Schuilend voor een storm
Waarvan de oorsprong ligt
Bij mijzelf
Ik wil leren
Hoe het voelt
Om te leven zonder
Onmogelijke normen
Ik wil dat je de kwaadheid in me verdelgt

Ik zoek iemand
Die de boze stemmen in me
Kan verjagen
Iemand die zijn leven
Voor me durft te wagen
Fluistert dat het terug beter zal gaan
En telkens opnieuw weer achter mij zal staan


Duizenden woorden
Huppelen dansend
Door elkaar
Geen eentje kan
Ik vangen
Geen enkel exemplaar
Zo lig ik in je armen
Kijkend naar mijn held
Die me redde van de duisternis
Degene waarvoor mijn hart smelt