Er staat (c)opyright op de gedichten van Nini U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

 

 

 

Eigen leed


Ik vind mezelf soms maar zeuren,

als ik andermans leed bekijk.

Dan heb ik verder niets te klagen
en is mijn leven toch nog rijk.

Wel aanwezig wat beperkingen

en nog een pijntje hier en daar.

Maar wat sommigen moeten dragen,

dat is toch beslist wel heel erg zwaar.

Ieder draagt zo zijn eigen last,

wie bepaalt welke erger is?

Je kan het zelden vergelijken,

zo draagt ieder zijn eigen erfenis.

Niemand wil toch ruilen,

we kennen allemaal onze eigen last.

Het wordt een deel van je leven,

ook al is het iets wat je eigenlijk niet past.

© Nini

020906