ik zie bloemen
aan je vingers bloeien
maar voel je handen leeg
koud je armen die mij
deden groeien hoor je
stem die winter schreef
nog is de oogst gekleurd
in samen binnenhalen
vruchten zijn gekeurd
op houdbaarheid en in
ons hart voor noodgevallen
weggezet in eeuwigheid
een strenge kou
kan alles openbreken
maar geen vorst zal ooit
de liefde gaan bevriezen
die wij de afgelopen jaren
samen hebben kunnen sparen
wil melker
06/12/2007
