Er staat (c)opyright op de gedichten van Veen-Niemeijer, Marian van der U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
Het lijkt zo alledaags, je leven
Al zolang lief en leed gedeeld
Elkaars verdriet soms ook geheeld
Inmiddels zo vertrouwd, verweven

Gewoon genieten, welbeschouwd
Van elke nieuwe, goede dag
Je liefste die zo naar je lacht
Van haar, van hem van wie je houdt

Uit goeie nestjes weggevlogen
Waar liefde ook de norm steeds was
Waar naadloos ook je liefste past
Warm geboren, warm getogen

Die traditie zet je voort
Door goed voor elkaar te zorgen
Samen, naar de dag van morgen
Met je lief, die bij je hoort

We wensen jullie veel geluk
Gevoed door wederzijds vertrouwen
Door simpel van elkaar te houden
Dan kan de liefde niet meer stuk

Niet onbezonnen maar geduldig
Zocht je naar die ene vrouw
Warm, en met het hart van goud
Een zoektocht, kritisch en zorgvuldig

En jij daar, aan de and’re kant
Was niet minder selectief
Met al wat langskwam mooi en lief
Waar was die uitgestoken hand?

Twee levens, ingekleurd en trots
Juist ook op hun erfenis
Stuitten toch op een gemis
Waar was die onbetwiste rots?

Die voor jou staat in elke branding
Lief, betrouwbaar, vol respect
Die jouw hart tot leven wekt
Na eenzaamheid, die zachte landing?

Hij staat hier naast je, voor altijd
Zij heeft in jou haar lief gevonden
Zomaar op jouw pad gezonden
Het liefste tot de dood je scheidt!