Er staat (c)opyright op de gedichten van Ralph Mulder U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Rustig in de kamer

 ‘s Avond laat, de klok na tweeën

Verwacht niemand meer aan de deur

Zit al heerlijk in de nachtelijke sleur

Word je ineens opgeschrikt

Gaat bij het raam iets vreselijk te keer

Wat is dat in hemelsnaam nu weer

Verdorie, het zijn de katten,

Kunnen die beesten zich niet gedragen

Op dit tijdstip is het enige dat we om rust vragen

 

Geërgerd lopen we naar de vensterbank waar zij zitten

Nog steeds gaan de katten hard heen en weer

Kwaad gooien we het gordijn opzij

Manen de katten tot rust

Dit is toch geen tijdstip

Hebben ze nooit van nachtrust gehoord

Zij blijven strak gericht op het raam

Doen er niets op, hoe dreigend je het er ook uitkraamt

 

Opeens kijken onze ogen verbaasd naar het raam

We wonen in een gewone rijtjeswoning

Niet veel te beleven

Maar nu schokt ons hart even

Een kleine brutale veldmuis zit voor het raam

Hij zit dapper naar de katten naar binnen te kijken

De katten bewegen zich rot

Maar het muisje doorziet hun complot

 

Zelfs als wij met grote flitsen dit schouwspel vastleggen

Lijkt de muis zijn plek niet te gaan verleggen

De kat achter het raam lijkt een enorm grote bedreiging

Alleen veroorzaakt dat bij de muis een aparte verstijving

Hij is totaal niet onder de indruk van de vele belangstelling

Behalve als we met iets vlakbij rinkelen,

Voelt hij dit als een ware kwelling

Hij verdwijnt snel, de katten stormen hem nog na achter het glas

Maar dat interesseert die muis echt geen ene barst

  

©Ralph Mulder 18-08-2009